XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
- Hobeto ezagutu arte, hobe ezer ez galdetzea - esan zuen Julenek zuhur jokatuz.
- Gizon alai eta atsegina zirudik baina behin ere ez duk jakiten.
- Zer arraiogatik ez ote ditugu hitz hauen esanahiak geuk bakarrik asmatzen?.
- Bi hitz zeudek haseran - esan zuen Dikek hizkiak banaka irakurriz.
- Hi, Julen, zer esan nahi ote du horrek?.
- Nik uste diat
- Ezkutuko bidea! - esan zuen Anek, begiak irten beharrean.
- Horixe esan nahiko dik gainera! Ezkutuko bide bat! Ederki, ederki.
- Eta, hi Julen, zein bide izango duk hori?.
- Zer zekinat ba nik, tuntuna!- erantzun zion Julenek -.
Hitz horiek
Nire burutazio
- Eta hori esan nahiko balu, oihalean dauden marra horiek ezkutuko bidea izendatuko liakete - esan zion Dikek.
- Zoratzeko modukoa duk hau! Ahalegindu hadi, hik nik baino latin gehiago dakik eta!.
- Ez zegok hizki zahar hauek ulertzerik - esan zion Julenek azken ahalegin bat eginez -.
- Ezin diat, ez diat ezer ulertzen.
- Hankahots batzu entzun zituzten eta ondoren beren gelako atea ireki zen.
- Roland jauna azaldu zen eta begira gelditu zitzaien.
- Hara, hara - esan zuen -.
- Non sartu ote zineten arrastorik gabe nenbilen.
- Zer iruditzen zaizue arroketatik itzuli bat egitea? - Oso ongi.
- Goazen - esan zion Julenek oihala, estu eta presa, ezkutatuz.
- Zer duzue hori? Garrantzizko zerbait?- galdetu zien Roland jaunak, oihalari begiratuz.